Kettal heeft het ontwerp van Dion en Richard Neutra gerepliceerd, terwijl de materialen en bouwtechnieken zijn geüpdatet. Alle structurele details, zoals gedefinieerd door de makers, zijn nageleefd. De meest opvallende morfologische kenmerken zijn:

Overwegend horizontale lijnen, benadrukt door de houten stroken die over de structuur lopen en aan de uiteinden 500 mm uitsteken. Richard Neutra zelf verwees ernaar in verschillende teksten, als: “Traditionele Japanse architectuur is horizontaal; ruimte is uitsluitend horizontaal. Zonder een gedefinieerd centrum of as, strekt het zich uit als een verzameling kamers van gelijke waarde, waarvan er geen compleet is behalve in relatie tot de anderen. De ruimte is flexibel en overdraagbaar, zonder een vaste functie. Het gebruik van de kamers varieert in de loop van de dag en gedurende het jaar.”

De ruimte is flexibel en overdraagbaar, zonder een vaste functie. Het gebruik van de kamers varieert in de loop van de dag en gedurende het jaar.”

in 1932 bouwde Richard Neutra zijn huis dankzij een donatie van de Nederlandse filantroop Dr. Van Der Leeuw (vandaar het acroniem VDL). Dit huis is een bijzonder belangrijk voorbeeld van Richard Neutra’s werk omdat het alle architectuurtheorieën omvat die hij voor het eerst poneerde in zijn boek Wie Baut Amerika?, 1927 en later in zijn meer filosofische reflecties Survival Through Design, 1953. Zeven jaar later, toen het gezin was uitgebreid, bouwde hij een bijgebouw in de tuin. In 1963 werd het huis verwoest door brand, waardoor alleen het bijgebouw overeind bleef. Op dat moment herbouwden Richard Neutra en zijn zoon en collega Dion Neutra het huis en voegden een solarium/atrium toe bovenop de oorspronkelijke structuur. Hij verwerkte alles wat hij in de loop der jaren had geleerd in deze wederopbouw: modulariteit, natuurlijke klimaatbeheersing, waterdaken, interactie met de natuurlijke omgeving, technologische vooruitgang, etc. Behalve zijn huis was het VDL Research House ook zijn kantoor. In dit gebouw ontwierp hij in 30 jaar tijd honderden internationale projecten. Enkele van de meest representatieve architecten uit de Modern American-beweging brachten ook tijd door in zijn praktijk als leerling. Het huis was ook een ontmoetingspunt voor het culturele milieu van die tijd, met bezoekers als Julius Shulman, Frank Lloyd Wright, Alvar Aalto, Charles en Ray Eames, Jørn Urtzon en László Moholy-Nagy. In 1990, na het overlijden van Dione Neutra, de vrouw van Richard Neutra en de moeder van Dion, werd het huis herbouwd.

Het V Pavilion-project is gebaseerd op het idee om een ​​dialoog te creëren tussen verschillende omgevingen: het interieur en exterieur van architectuur. De zachte verbinding tussen mensen en de omgeving door middel van constructieve elementen, een vrije vloer en het belang van licht. Het paviljoen is ontworpen om subtiel te worden gekoppeld aan het hoofdgebouw en het buitengebied tegelijkertijd.