Kettal blaast de Loden-collectie nieuw leven in. Oorspronkelijk ontworpen voor Gavina in 1961, is Loden een serie bestaande uit een fauteuil en een bank met een gelakt houten frame, vier cilindervormige poten en een gekantelde zitting, eveneens van hout, met gebogen armleuningen waarvan het ontwerp vergelijkbaar is met het profiel van de armleuningen van de Carimate-stoelen.

De zitting en rugleuning zijn bekleed met stof. Dino Gavina, een zakenman uit Bologna, begon halverwege de jaren 50 met de productie van nieuwe meubels door samen te werken met bekende ontwerpers en zette zich opnieuw in voor de productie van meubels door Breuer, een gerenommeerd ontwerper in New York, zoals de Cesca- en Wassilly-stoelen.

De Loden-serie van Magistretti maakt deel uit van de collecties die Gavina in de jaren 60 produceerde.

Vico Magistretti door de ogen van andere ontwerpers.
Tentoonstelling op de Salone del Mobile in Milaan. Bedacht en samengesteld door Maddalena Casadei

De heruitgave van een historisch project vereist altijd een precieze narratieve keuze. In het geval van Vico Magistretti’s Loden fauteuil werd, gezien de beperkte beschikbare historische documentatie, gekozen voor een lichtere en minder eerbiedige benadering bij de presentatie van de ontwerper zelf.

Voor Magistretti waren namen van fundamenteel belang – het waren suggestieve elementen, ontworpen om de technische en zintuiglijke kwaliteiten van een object via suggestie over te brengen. Net als bij de Fiandra fauteuil is de Loden stoel direct verbonden met het bekledingsmateriaal, wat comfort, warmte en duurzaamheid oproept.

Vooral in Italië werd Loden stof een iconisch kledingstuk van de jaren 60 tot eind jaren 90, en symboliseerde het een beschaafde, ingetogen en verfijnde elite. Magistretti zelf droeg in de winter altijd een Loden jas en bezat er meerdere in verschillende kleuren.

Vanuit dit idee nodigden we figuren uit de hedendaagse designwereld die Magistretti hadden gekend uit om anekdotes te delen over Vico en zijn onafscheidelijke Loden. Deze verhalen, elk op hun eigen manier, voegen kleine maar betekenisvolle details toe aan het bredere verhaal rond Magistretti.

De teksten werden vervolgens gecombineerd met een reeks foto’s van Piotr Niepsuj, een fotograaf die bekendstaat om zijn spontane, directe en soms oneerbiedige blik, waardoor een visueel verhaal ontstond dat een brug slaat tussen herinnering en moderniteit.